Jump to content

Talk:Juraj Radivojević

Page contents not supported in other languages.
From Wikipedia, the free encyclopedia
(Redirected from Talk:Đurađ Radivojević)

Translation

[edit]

Dinastija Vlatkovic (Hercegovacki) - Vise od dva i po veka bili su prisutni na istorijskoj pozornici clanovi ove znacajne hercegovacke porodice, kao gospodari prostranih oblasti u donjem toku Neretve. Najstariji poznati predak ove porodice zvao se Bogavac i ziveo je pocetkom XIV veka. Bogavac je imao sinove Mrdesu i Radivoja. O njima se malo zna, jedino da je Radivoj imao dva sina, Djurdja i Vukica. Djuradj Radivojevic se pvi put pominje na celu ove kuce oko 1390. godine. Zbog nemira u Bosni Djuradj je od Dubrovcana zatrzio "slobodni list" kako bi, u slucaju opasnosti, mogao da se skloni na njihovu teritoriju. Tada je verovatno dobio i pravo gradjanstva Dubrovnika. Kada je na vlast u Bosni dosao Stefan Ostoja, Djuradj je sa porodicom prebegao u Dubrovnik, ali se vec sledece godine pominje kao gospodar Drijeva, vaznog trgovackog grada na Neretvi. Nakon 1409. godine vise nema vesti o braci Djurdju i Vukicu. Vukic je imao sina Vuka, a Djuradj sinove Pavla, Nikolu i Vlatka. Vojvoda Pavle Djurdjevic prvi put se pominje 1415. godine u vezi sa zaplenom jedne mletacke ladje od strane njegovih ljudi. U sukobu sa izvesnim Vojinom Sracinovicem bila su uhapsena braca Pavlova, Nikola i Vlatko. Pomogli su im Dubrovcani, ali su ovom prilikom Djurdjevici izgubili deo svojih oblasti. Tokom 1434. godine braca Djurdjevic i Vuk Vlatkovic su dobili gradove Vratar, Novi i Krusevac, a takodje im je vracena bastina koju je oduzeo Sandalj Hranic. Vuk, sin Vukica Radivojevica nije imao uskih potomaka. Braca Djurdjevic ziveli su otprilike do 1444. godine, a vojvoda Petar, sin Pavlov, umro je pocetkom 1452. godine. Medju clanovima ove porodice koji su sa Dubrovackom Republikom sklopili ugovor protiv hercega Stefana Vukcica Kosace, pominju se: vojvoda Ivanis, knezevi Marko, Andrija, Zarko, Radivoje, Bartol i Tadija, sinovi kneza Vlatka, zatim knez Tomas, sin kneza Nikole, i Pavle, sin vojvode Petra. Clanove ove porodice Dubrovcani su primili u red svoje vlastele i dali im u bastinu jednu kucu u Dubrovniku. Posto su ucestvovali u porodicnim sukobima Kosaca, vojvoda Ivanis Jurjevic i njegova braca igrali su znacajnu ulogu u podeli zemlje koja je usledila. Posto je opet pao pod hercegovacku vlast, vojvoda Ivanis je morao da se obrati za pomoc Dubrovniku, sto je dovelo do toga da im kralj Tomas dodeli nove posede ali nije poznato gde su se ono nalazili. Jako je tesko saznati detalje o drugim clanovima ove porodice kao i o godinama njihove smrti. Zna se pouzdano da je vojvoda Ivanis umro izmedju 1482. i 1483. godine. Andrija, sin kneza Vlatka, zakaludjerio se 1458. godine i dobio ime Avgustin. Posto je napustio manastir, 1476. godine prikljucio se borbi koja se vodila u poslednjim ostacima zemlje hercega Stefana. Poslednjih godina zivota je presao na stranu Turaka, a pominje se da je i uzeo muslimansku veru. Pocetkom 1488. godine zarobljen je i zatocen u ugarsku tvrdjavu Kos, gde je najverovatnije i pogubljen. Sve negde do 1492. godine neke od oblasti drzali su potomci porodice Vlatkovic, oslanjajuci se na Ugarsku. To su najverovatnije bili Zarko, Tadija i Djuradj, njihov necak. "Djuradj humski" se pominje i u jednom pismu iz 1498. godine, a pretpostavlja se da je on bio sin Andrije (Avgustina). Obaveze Dubrovacke Republike prema ovoj porodici prestale su posle smrti vojvode Zarka, 24. marta 1498. godine. Posle njegove smrti pominju se naslednici ovoga vojvode, ali oni nisu imali neku znacajnu ulogu u javnom zivotu.