Nederlands: Dit paneel toont o.a. een moslimgeestelijke met zijn gebedsnoer, door parasols beschermd tegen de zon (zie ook Carroll, 1966: 160). Het deurpaneel is, tezamen met negen andere, in opdracht vervaardigd (opmerking 1). Per deur zouden vijf panelen gebruikt worden, maar in verband met de kosten en transportproblemen werd afgezien van het bestellen van twee complete deuren. Eén deur zou dus bestaan hebben uit vijf boven elkaar liggende panelen (zie voor een afbeelding Carroll, 1966: pl. 41).

Volgens de heer Leyten (conservator Tropenmuseum) bestaan de afbeeldingen op de tien panelen uit zowel traditionele Yoruba motieven, moderne motieven als een combinatie van beide. De houtsnijder illustreert op de panelen het dagelijks leven van de Yoruba aan de hand van kleding, gebruiksvoorwerpen, sieraden en situaties uit het dorpsleven. Hij vertelt echter geen verhalen of echte historische gebeurtenissen. Ook maakt hij geen gebruik van landschappen of achtergronden. Elementen hieruit worden wel gebruikt om de menselijke figuren te 'ondersteunen', zoals een stoel om op te zitten en een boom om in te klimmen.

Het type snijwerk en locatie van de deur is nauw verbonden met de rang en status van de bewoner. Uitgebreid, verfijnd en geschilderd houtsnijwerk is terug te vinden in de huizen van koningen, chiefs en de welgestelden in de Yoruba maatschappij (Borgatti: 1969). De meeste huizen in Nigeria bezitten maar één deur en deze draait meestal in een houten gat.

De Yoruba is het meest urbane Afrikaanse volk. Al vanaf de 11e eeuw was hun eerste stad, Ile-Ife, het centrum van een invloedrijke stadstaat, en gauw volgden andere stadstaten met bruisende centra. Deze ontwikkeling heeft zich tot de dag van vandaag voortgezet. De Yoruba cultuur heeft nauwe raakvlakken met die van de Fon in zuidelijk Benin en Togo. Hun politieke systemen en religieuze werelden zijn vrijwel identiek, en ook de kunsten van beide groepen tonen wederzijdse beïnvloeding.

Veel van de objecten worden gebruikt in de religie en voor het onderschrijven van de leiderschapssystemen van het koninklijke hof en van de ouderengenootschappen, de Ogboni. Deze genootschappen, met zowel mannelijke als vrouwelijke leden, regeren samen met de koning. Ogboni moet machtsmisbruik door de koning voorkomen, fungeren als rechtbank en spelen een hoofdrol bij het kiezen, inaugureren maar ook begraven van koningen.