Jump to content

Talk:Tadeusz Klimecki

Page contents not supported in other languages.
From Wikipedia, the free encyclopedia
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

To be done

Translate: 2. More details on Gen.Klimecki bio from http://www.jaslanie.gal.pl/k_slow.html "Klimecki Tadeusz Apolinary (1895 - 1943), generał brygady WP. Urodził się 23 XI 1895 r. w Tarnowie, syn Józefa, radcy sądowego i Ludwiki z Regieców. Po ukończeniu gimnazjum w Jaśle w r. 1913, rozpoczął studia na Wydziale Prawa UJ. W chwili wybuchu wojny w 1914 r. został powołany do służby wojskowej w armii austriackiej. Po ukończeniu oficerskiej szkoły piechoty odszedł na front jako dowódca plutonu. Mianowany w 1915 r. chorążym, a w 1916 podporucznikiem, dowodził kompanią na froncie włoskim, gdzie był trzykrotnie ranny. Od pierwszych dni listopada 1918 r. Klimecki współdziałał przy organizowaniu 16 pułku piechoty w Tarnowie. Z pułkiem tym jako porucznik i dowódca kompanii, a następnie jako kapitan i dowódca batalionu brał udział w wojnie 1919 -20 na froncie wschodnim. Po wojnie wrócił z pułkiem do Tarnowa i pełnił kolejno funkcje dowódcy kompanii i dowódcy batalionu. Mianowany w r. 1925 majorem ze starszeństwem z dnia 1 VII i po złożeniu egzaminu wstępnego do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie rozpoczął w r. 1926 studia w tej szkole, którą ukończył w r. 1928 z pierwszą lokatą. Mianowany następnie szefem sztabu 12 dyw. piechoty w Tarnopolu, pozostawał na tym stanowisku do jesieni 1930 r., kiedy został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko wykładowcy taktyki ogólnej. W r. 1931 został awansowany do stopnia podpułkownika ze starszeństwem z dnia 1 I. W r. 1934 przeniesiony do służby liniowej na stanowisko zastępcy dowódcy 18 pułku piechoty w Skierniewicach, objął w r. 1936 dowództwo 5 pułku strzelców podhalańskich w Przemyślu. Awansowany do stopnia pułkownika w dniu 1 I 1938 r., został w tym samym roku powołany ponownie do Wyższej Szkoły Wojennej na stanowisko kierownika II rocznika. Na tym stanowisku pozostał aż do wybuchu wojny. W ostatnich miesiącach przed rozpoczęciem działań wojennych w r. 1939 Klimecki współpracował z Oddziałem III (Operacyjnym) Sztabu Głównego w zakresie zadań specjalnych. Po wybuchu wojny Klimecki został przydzielony do Sztabu Naczelnego Wodza i pełnił służbę w składzie Oddziału III. Po kampanii 1939 r. przedostał się w listopadzie do Paryża, gdzie został powołany na stanowisko szefa Oddziału III Sztabu Naczelnego Wodza. Na tym stanowisku rozpoczął pracę nad wyszkoleniem i organizacją odtwarzanej we Francji Armii Polskiej. Równocześnie uczestniczył w badaniach nad kampanią w Polsce i opracowaniem wniosków płynących z jej doświadczeń. Wnioski te w formie specjalnego memoriału zostały złożone przez gen. W. Sikorskiego francuskiemu Naczelnemu Dowództwu. Niezależnie od tych prac Klimecki brał czynny udział w studiach nad charakterem nowoczesnej strategii i taktyki oraz w planowaniu na przyszłość. W maju 1940 r., na kilka tygodni przed upadkiem Francji, Klimecki został powołany na stanowisko Szefa Sztabu Naczelnego Wodza. W lutym 1941 r. został mianowany generałem brygady. Trzyletni okres pełnienia funkcji Szefa Sztabu wypełniony był wielką i trudną pracą nad odbudową wojska polskiego w Wielkiej Brytanii po katastrofie francuskiej. W czasie kryzysu rządowego w dniach 18 - 19 VII 1940 r. Klimecki stanął zdecydowanie po stronie gen. Sikorskiego i wraz z podpułkownikiem dyplomowanym Jerzym Krubskim i podpułkownikiem dyplomowanym Michałem Protasewiczem skłonił Augusta Zaleskiego do rezygnacji z powierzonej mu przez prezydenta Raczkiewicza misji utworzenia nowego rządu, grożąc w przeciwnym wypadku najdalej idącymi konsekwencjami ze strony wojska. Towarzysząc gen. Sikorskiemu w jego podróży inspekcyjnej na Bliski Wschód, zginął w drodze powrotnej w katastrofie lotniczej w Gibraltarze 3 VII 1943 r. Pochowany został na cmentarzu lotników polskich w Newark pod Lincoln w Anglii. Klimecki w czasie swej działalności dydaktycznej w Wyższej Szkole Wojennej był współpracownikiem wydawnictwa "Zadania Taktyczne", wydawanego przez grono wykładowców tej szkoły, w którym zamieszczał swe prace z zakresu taktyki ogólnej. W czasie wojny ogłosił w miesięczniku wojskowym "Bellona" (Londyn, 1941 nr 9) artykuł pt. Wkład Polski w drugą wojnę światową. Klimecki był żonaty ze swą kuzynką Marią Regiec. Był odznaczony Krzyżem Virtuti Militari V kl., Krzyżem Walecznych oraz medalami za wojnę 1918 - 20 i za wysługę lat. Jan Ciałowicz, Polski Słownik Biograficzny, tom XII, wyd. PAN 1966-1967, s. 623, 624. —Preceding unsigned comment added by 12.53.191.4 (talk) 17:53, 20 October 2010 (UTC)[reply]

Untitled

Removed the deletion proposal. Added references.